100% KNEUS

geplaatst in: Blog RNA coaching | 0

RNA coaching 100% kneus

 

Met een plof valt het brievenbuspakketje op de deurmat. Het is een t-shirt uit de kneuzenlijn van Martine Reesink en ik ben er superblij mee. Net als Martine gebruik ik het woord “kneus” vaak voor mezelf. Twee kneuzen, heel anders in ons “kneus zijn” en toch gelijk in hoe we omgaan met situaties.

Bijna 4,5 jaar geleden ben ik hard op mijn hoofd gevallen tijdens het schaatsen. Ik hield er een hersenkneuzing aan over. Gekscherend noem ik mijzelf de hersenkneus. Ik kon niet meer lezen en schrijven. Op de bank zitten, op bed liggen en prikkels vermijden. Ik had er een dagtaak aan. Waarschijnlijk was ik de enige Nederlander die blij was dat het in april sneeuwde. Had ik iets te kijken in mijn tempo. Zelfs de kookprogramma’s van 24 Kitchen gingen mij te snel, kneusheid ten top. Later was een supermarktbezoek voor 5 boodschappen een hele onderneming en een dag vullend programma. Met behulp van de korte columns van Youp van ’t Hek heb ik het lezen weer op kunnen pakken. Toch bleven de klachten.

Aan de buitenkant niets te zien, aan de binnenkant de controlekamer goed kapot. Verdwalen op bekend terrein. Letterlijk en figuurlijk. Uiteindelijk ben ik in een revalidatietraject beland. Een hele ervaring en enorm confronterend. Als 36 jarige hersenkneus kon ik nog geen 3 minuten op een loopband wandelen zonder er duizelig af te kukelen. Achtjes lopen in de revalidatieruimte en tegelijk stuiteren met een bal bleek een hele uitdaging. Dat alles onder het toezicht van senioren vol meetapparatuur die zichzelf, na hun hartoperatie of bypass, een uur lang in het zweet werken. Een heel uur! En ik.… ik moest na 20 minuten “sport” in een prikkelvrij kamertje bijkomen. En dan voelde ik mij echt een kneus.

Na een revalidatie en een langzaam herstel kan ik zeggen dat ik mij prima red. Mijn controlekamer is weer op orde. Ik kan weer lezen en schrijven. Ik kan weer kijken naar tv-programma’s als De Wereld Draait Door. En als ik mij aan de spelregels houd ondervind ik nauwelijks hinder.

Accepteren, vastpakken en loslaten. Accepteren dat het zo is, vastpakken van de situatie om het vervolgens los te kunnen laten en verder te gaan. Het is mijn manier geworden van omgaan met tegenslag, beperkingen of problemen. Het was een weg vol hobbels en kuilen, pieken en dalen, maar het heeft mij veel opgeleverd.

Ik ben niet mijn beperking of mijn gedachten, ik ben niet mijn overtuigingen of mijn ziekte. Ik ben geen slachtoffer van de situatie, maar zit in een situatie die mij vraagt te kijken naar wat ik wel kan. Ik werd letterlijk stil gezet om mij van daaruit verder te ontwikkelen. Om weer vrijheid te mogen ervaren, mogelijkheden te kunnen voelen en een keuze te hebben in hoe ik met dingen om ga. Ook jij hebt die keuze.

Ik gebruik nu mijn ervaringen in mijn coaching en verwerk ze in mijn trainingen. Ik help mensen om mogelijkheden te zien en te ervaren dat je altijd een keuze hebt.

Ik voel mij weer gezond en toch ben ik nog steeds 100% kneus. Dat heb ik geleerd. Door alles wat ik niet meer kon, ben ik gaan kijken naar wat er wel mogelijk was.  Zo heb ik geleerd te kijken naar elke unieke situatie en te genieten van wat ik doe. Het is anders dan 5 jaar geleden, maar het heeft mij erg veel gebracht.

Mijn probleem bleek uiteindelijk een oplossing. Het heeft mij geholpen om grenzen te stellen, te kiezen voor de dingen waar ik energie van krijg en te doen waar ik plezier aan beleef. Te kiezen voor mijzelf. Ik geloof dat elk probleem een oplossing voor iets is.

Het woord “kneus” kan je zien als iets negatiefs. Ik heb er, net als Martine voor gekozen om kneus te zien als iets positiefs. Het is wat het is en ik kijk naar wat er wel mogelijk is. Zelf schrijft ze: “Ik ben niet mijn beperking, maar mijn beperkingen hebben me wel gevormd tot wie ik nu ben en daar ben ik trots op.” En zo is het maar net.

100% K.N.E.U.S., 100% Kijkend Naar Elke Unieke Situatie.

 

PS 1: Wil jij ook zo’n geweldig t-shirt, tas of keycord uit de kneuzenlijn van Martine? Kijk dan op: welkom in de wereld van een kneus. Een deel van de opbrengst schenkt Martine aan de Stichting EDS Fonds.

PS 2: Denk je nu, ik kan wel wat hulp gebruiken om op een andere manier tegen mijn probleem of situatie aan te kijken en het is tijd voor mij om te ervaren hoe het ook kan zijn? Neem dan gerust contact met mij op.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *