Oma helpen met de voorbereidingen van het kerstdiner in mijn allernetste kleren (geen goede combinatie), samen met de neven en nichten aan de speciale kinderkersttafel, na het diner spelletjes spelen met mijn favoriete tante. Of die keer dat het sneeuwde en we samen met alle ooms en tantes hele sneeuwpopfamilies bouwden. Zomaar wat van mijn kinderkerstherinneringen.
Kerst: het familiefeest bij uitstek. Gezelligheid, samenzijn en genieten. De eerste kerstdag bij de ene kant van de familie en de tweede kerstdag bij de andere kant. En er is een verschil tussen beide dagen.
Als kind groei je op in een familie en neem je de gebruiken als vanzelf over. Bij de ene opa en oma is het anders dan bij de andere opa en oma. Je weet als vanzelf wat je moet doen en laten om erbij te horen. Bij schoonfamilie moet je dat leren en ontdekken. Jij kunt je vast ook nog wel de ongemakkelijkheid van de eerste kerst bij je schoonfamilie herinneren. Niet zo gek, want je ontmoet de gebruiken van een, voor jou, nieuw systeem. In het achterhoeks gebruiken we hiervoor de uitdrukking “de warme en de koude kant”. Bij de warme kant gaat het als vanzelf, zo doen wij dat. Bij de koude kant, moet je op zoek naar “hoe het daar gaat”.
Iedereen maakt onderdeel uit van zijn eigen unieke familiesysteem. Bij de geboorte krijg jij jouw plek in het familiesysteem en je blijft er voor altijd deel van uitmaken. Of je nu wil of niet, jouw plek is jouw plek en die is niet inwisselbaar. In een familie worden alle leden beïnvloed door gebruiken, gewoonten, patronen en tradities die van generatie op generatie worden doorgegeven. “Zo doen wij dat.”
Je neemt allemaal wat over van jouw familie van herkomst aan gebruiken en principes in je huidige leven. Dat smelt samen of botst soms in je huidige gezin. Wat heb jij mee genomen van jouw gezin van herkomst? En je partner? Hoe smeden jullie daar samen één geheel van?
Ook is er binnen een familie duidelijkheid over de volgorde. Iedereen weet wie de oudste oom of de jongste zus is. Dat heeft alles te maken met ieders plek in een familie. Iedereen hoort er bij. De jong overleden oom die jij nooit gekend hebt of de oudste zus van je moeder die in Amerika woont. Het gemis van te jong overleden personen of oma die op de respectabele leeftijd van 90 jaar is overleden. Iedereen blijft onderdeel uitmaken van het familiesysteem.
Samen aan het kerstdiner is een mooi moment om de familieleden die ons ontvallen zijn of er niet bij kunnen zijn in te sluiten en onderdeel te laten zijn van het geheel. Ze horen er bij. Een blijk van dankbaarheid aan de personen die ons dierbaar zijn op dit moment van familiesamenzijn.
Ik herinner me van vroeger dat er bij de koffie na het kerstdiner nog wel eens een familiealbum uit de kast werd gehaald om te vertellen over het kleine opaatje. Of dat het familierecept voor lekkerste kerstpudding van tante Gerritjen driftig werd overgeschreven en de spannende verhalen over de broer van opoe die naar Amerika emigreerde.
Toen was ik me niet bewust van de principes van systemisch werk en dat de impact daarvan generaties doorwerkt. Door de opleidingen die ik de afgelopen jaren op dat vlak heb gevolgd, zijn dit soort herinneringen, tradities en familieverhalen me nog dierbaarder geworden. Het maakt een familie tot een familie.
Fijne kerstdagen!
Geef een reactie